Słowo «ἀνάθεμα» w 1Kor 12,3:
dostrzeżmy paralelizm członu 2 i 3 (Ἀνάθεμα, Κύριος).

2. οὐδεὶς ἐν πνεύματι θεοῦ λαλῶν λέγει˙ Ἀνάθεμα Ἰησοῦς,
3. καὶ οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν˙ Κύριος Ἰησοῦς,
   εἰ μὴ ἐν πνεύματι ἁγίῳ.

W tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia, nieco zmodyfikowanym:

2. nikt, pozostając pod natchnieniem Ducha Bożego,
   nie może mówić: «Anathemą Jezus ».
3. Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem Jezus».

Uwaga: aklamacje w 2. i w 3. mają identyczną składnię
(są tu dwa rzeczowniki w mianowniku: orzecznik + podmiot):

Ἀνάθεμα Ἰησοῦς,              Κύριος Ἰησοῦς.