STRUKTURA LITERACKA
KSIĘGI WYJŚCIA 1–18
a struktura literacka
starożytnych traktatów hetyckich
szczegóły

W wyniku badań stwierdzono, że struktura sześciu kolejnych perykop Księgi Wyjścia 1–18 spełnia wymagania, nakładane przez schematy literackie traktatów przymierzy hetyckich:

  1. Wj 1,1–6,1: opis stałej Bożej opieki nad Izraelem w sytuacji zagrożenia bytu Narodu w czasie poprzedzającym objawienie się Boga Mojżeszowi w Egipcie, rozpoczynające 4–elementowy ceremoniał zawarcia przymierza (co od 6,2)
  2. Wj 6,2–11,10:
    • Wj 6,2–8: przedstawienie silniejszego kontrahenta, Jego imienia, jego związków z przodkami słabszego kontrahenta
    • Bóg składa obietnice Izraelowi:
      • Wj 6,7: zawarcia przymierza:
        „wezmę sobie was za mój Lud i będę wam Bogiem”, co jest równoznaczne ze sformułowaniem: „zawrę z tobą przymierze”
      • Wj 6,6–8: obdarzenia wolnością
      • Wj 6,8: nadania ziemi Kanaan na własność
    • Wj 6,14–26: genealogia Mojżesza i Aarona – to przedstawienie słabszego kontrahenta
    • Wj 7,8–11,10: ukazanie majestatu, wspaniałości, potęgi silniejszego kontrahenta – dziesięć cudownych znaków
  3. Wj 12,1–13,16: Bóg nadaje zasadnicze prawo przymierza Izraelowi: na cześć Boga Izrael co roku 14. Abib od zmierzchu ma świętować Paschę, a przez kolejne 7 dni nie może jeść żadnego kwasu; elementy narracyjne, w tym opis zabicia pierworodnych Egiptu i wyruszenia Izraela z niewoli (Wj 12,29–42), służą objaśnieniu tego prawa
  4. Wj 13,17–14,31: akt cięcia (zawarcia) przymierza: Bóg wiedzie Izraela z miejsca spożywania Paschy nad Morze Sitowia (Czerwone) i obaj kontrahenci przechodzą pomiędzy jego przepołowionymi wodami jak pomiędzy połowami zwierzęcia, zgodnie z ceremoniałem (zasadność takiego rozumienia potwierdza Iz 51,9–10 → proszę kliknąć, aby zobaczyć w Internecie omówienie tego paralelizmu, zawarte w mej pracy doktorskiej: trzeba wybrać tam strony 209–217).
  5. Wj 15,1–21: upamiętnienie faktu zawarcia przymierza oraz realizacji zobowiązań kontrahentów
  6. Wj 15,22–18,27: Boże nakazy, zakazy, błogosławieństwo i gniew wobec Izraela, obrona od wrogów; ustanowienie sędziów Ludu; dziękczynienie Bogu za zawarte przymierze i za zbawczą Jego interwencję