A. M. Martins, R. Fox (red.),
Documents on Fatima & Memoirs of Sister Lucia.
Pictorial Documentary & Historical Update,
third edition, Alexandria, 2002, p. 329-330:
List [1] biskupa José do Piusa XI
Dokument
Tłumaczenie z języka angielskiego i adaptacja internetowa:
dr Wojciech Kosek
Aby porównać niniejsze tłumaczenie z tekstem w języku angielskim – kliknij!
Uwaga dra Wojciecha Koska:
Niezmiernie ważne jest, aby zauważyć, że 13. września 1939 r. biskup Leirii, José Alves Correia da Silva (1919-1957), publicznie ogłosił nabożeństwo pierwszych sobót, ale do tego zadośćczynnego nabożeństwa nie włączył pięciu rodzajów grzechów, popełnianych przeciw Maryi, o których napisał on do Papieża Piusa XI w imieniu Siostry Łucji. A zatem jest oczywiste, że takie ograniczenie zadośćczynienia, jakie próbowała nadać mu Siostra Łucja (pod wpływem nigdy nie zatwierdzonego przez Kościół objawienia, jakie miała ona w Tuy w 1930 r.), nie zostało zaakceptowane przez Kościół. To właśnie stanowi najistotniejszy wniosek, jaki należy wysnuć po przeczytaniu tegoż listu: takie ograniczenie było tylko opinią prywatną Łucji; ono nigdy nie zostało zaakceptowane przez Papieża!
Najważniejszym potwierdzeniem poprawności tego wniosku jest artykuł z Voz da Fátima z 1939 r., gdzie przedstawiona została ta pierwotna forma nabożeństwa pierwszych sobót, jaką nadał jej oficjalnie biskup Leirii, José, 13. września 1939 r., a więc w dwa lata po wysłaniu listu do Papieża Piusa XI.
O ogłoszeniu przez biskupa José tego nabożeństwa zobacz dwa historyczne artykuły w Voz da Fátima z 13. października 1939 r. – proszę kliknąć!
Ojcze Święty!
Pokornie upadając do stóp Waszej Świątobliwości osądziłem, że muszę przedstawiać następujące zagadnienia Waszej Świątobliwości:
W tej diecezji jest sanktuarium naszej Pani z Fatimy, które jest ważnym ośrodkiem pobożności w Portugalii i wobec której nabożeństwo jest rozpowszechnione pomiędzy wielu narodami. Z zaleceń uczynionych przez Przenajświętszą Dziewicę w 1917 roku, zwłaszcza praktykowanie Świętego Różańca, odrzucenie rozwiązłości i czynienie pokuty, jasno widać, że nasza Pani przygotowała walkę przeciw komunizmowi, od którego Portugalia dotychczas została zachowana pomimo jej sąsiedztwa z Hiszpanią. My, portugalscy biskupi, zobowiązaliśmy się w zeszłym roku, po rekolekcjach, które odbywaliśmy w sanktuarium, zwołać wielką narodową pielgrzymkę, jeżeli do końca 1937 r. nasz kraj nie zostanie zalany przez straszliwą plagę komunizmu. Dzięki Przenajświętszej Pannie pozostaliśmy w pokoju.
Z trojga dzieci, którym Nasza Pani ukazała się, dwoje zmarło, jedno zaś żyje i jest zakonnicą w Instytucie świętej Doroty w Hiszpanii.
Zakonnica ta prosi, abym przekazał Waszej Świątobliwości, że według nadprzyrodzonego objawienia dobry Bóg obiecuje położyć kres prześladowaniom w Rosji, Wasza Świątobliwość natomiast powinien:
To nabożeństwo miałoby następujące cele: Wynagrodzenie za bluźnierstwa przeciw Niepokalanemu Poczęciu, Dziewictwu, Macierzyństwu Przenajświętszej Panny, wykroczenia przeciw obrazom (s. 330) Naszej Pani, przebłaganie za nasze dzieci, w których sercach została wszczepiona pogarda i nawet nienawiść dla Matki Niebieskiej. |
Oto, Ojcze Święty, ta informacja, którą otrzymałem dla przekazania Waszej Świątobliwości.
W pielgrzymkach do Sanktuarium modlimy się zawsze za Waszą Świątobliwość.
Na koniec pokornie proszę Waszą Świątobliwość o Twoje apostolskie błogosławieństwo dla tej diecezji, jego uniżonego pasterza i pielgrzymów sanktuarium Naszej Pani z Fatimy.